Kerstmis staat voor mij symbool voor het samenkomen met je dierbaren, bezinning en het terugblikken op het afgelopen jaar. Deze kerstmis doet mij beseffen dat mijn oma en opa nu al reeds 10 jaar overleden zijn. ‘God’ wat mis ik hen. Mijn oma kwam altijd op 1ste kerstdag naar ons toe om met ons kerst te vieren. Ik keek altijd uit naar haar komst. Mijn oma staat mijns inziens symbool voor onbaatzuchtigheid, geven, denken aan anderen mensen en optimisme. Zelfs toen mijn oma ziek was kon zij onbaatzuchtig zijn. Dat vind ik een eigenschap die zeldzaam is. Je zelf kunnen wegcijferen. Mijn oud tante omschreef mijn oma als een engel en ik vermoed dat dit een juiste omschrijving is. Gisteren liep ik door de kerk in Aken. Ik heb een kaarsje gebrand voor mijn oma. Dat deed mijn oma ook voor haar overleden dierbaren. Gisteren herdacht ik mijn oma, opa en mijn tante Jopie. Ik voel dat ze bij mijn zijn. Ik mis hen tot in mijn tenen. Dat gemis slijt niet maar word alleen maar erger.